nadien

Ik heb mij jaren nadien pas
even verbaasd
toen ik je terug zag
in dat ondergronds magazine
dan herinnerde ik me plots
dat je na de kus na de kramp
na die radde drank en korpus
nadat ik licht ingeslapen was
- de slechten sliepen nooit -
de nachtbomen je bevelend riepen
en de takvogels zwegen -
je redeloos maar niet radeloos
bent weggekropen langs de bedkant
de achterdeur de tuin in
naar de wilgen onder de rozenstruiken
tussen de hopen blaren die rotten
over de stenen die ademloos verbrokkelden