Engel


Je doet me aan een engel denken,
iemand uit een hemels land,
etherisch nog en transparant
die me iets komt schenken.


Er ligt een glans op je gezicht
die me zo vaak, zo lang doet kijken
naar wat er achter 't leven ligt
aan onvermoede rijken.

Het lijkt wel of je bent verdwaald,
te laag terecht gekomen,
omdat iets uit je wezen straalt,
te hoog zelfs voor de vromen.

Een engel die de harten steelt,
nog hoger dan een cherubijn
die tijdens het op aarde zijn
de hemel met ons deelt.

Maar toch van vlees en bloed
ben je een vrouw, heb ik ontdekt,
maar wel één, eens ontmoet,
die in mij het hoogste wekt,

waardoor 'k als nooit tevoren,
verliefd tot over m'n oren,
ook tot de engelen wil behoren,
want wie bekoord is, wil bekoren.

Reacties

  1. Soms ervaart een mens het zo, Hilly. Enkel de hoge vluchten halen, zoals een engel, lukt me meestal niet... Het is meer een amechtig fladderen...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten