Luchthaven

Ik sta te kijken in de wind

om bij het platform eens te zien

hoe het verdwijnt, een vliegmachien,

zodra de rechte klim begint.

Voorbij de grijze polderbomen

met vroege nevel langs de grond

eindigt de startbaan in het niet

en boort zich in de horizon.

Vlak langs een wolk, de eerste zon.

Een stewardess in hemelsblauw

loopt hier parmantig in het rond

en bij het toestel aangekomen

zie ik de passagiers staan dromen,

precies zoals ik zelf vaak doe

over een dagvlucht naar Parijs,

een hele verre naar Peru

en voor zaken naar Chicago toe,

alsof ik door de wereld reis.

De slurf loopt leeg, de deur slaat toe.

Ik ga naar huis, het vliegen moe.