Verstreken zijn al heel wat jaren.
Versleten raak ik als een schoen
die in etalages met ook Van Haren
het absoluut niet meer zal doen.
Dat komt wanneer de tijd verglijdt
en elke dag een beetje meer
iets van de hak en zolen slijt,
met krassen in het bovenleer.
Ook met de veters is iets mis,
die vaker slepen over straat,
hetgeen niet ongevaarlijk is
omdat het bukken moeilijk gaat.
Hoewel ik jong ben in de geest
word ik al eens nagestaard,
als zijnde vreemd of licht bejaard,
(als iemand die de dood al vreest?).
In weerwil van de gelopen jaren
ben ik een blokje om gegaan
om dromend even stil te staan
bij etalages met ook Van Haren
- met heimwee naar de vele paren
die mij droegen door de jaren.
Je kunt nooit genoeg goede schoenen hebben:)
BeantwoordenVerwijderenPas een paar goede wandelschoenen gekocht en ik loop als een trein:)
Mooi gedicht over de schoen, je moet het maar kunnen schrijven...
hilly, ik kan je bijna niet volgen, jij met je nieuwe wandeltjers...
BeantwoordenVerwijderen