Siberisch

Vandaag woon ik in Irkoetsk weer,
in Yakoetsk of Novosibirsk
met vrieskou krakend over steppen
waar Borodin melancholiek
nog ronddoolt met muziek.

Want altijd wilde ik al weten
hoe ver en koud het wezen mag
van Oeral tot aan Werchojansk,
de eindeloze bossen, de taiga door
die ik plotseling voor me zag.

Geen wonder dat ik vandaag geniet
van Vlaandrens winter-escapade
met hemelblauw in plaats van grauw
en glijdend door de lage landen
iets neurie uit het Wolgalied.

Hier met een mok vol warme chocolade
op 't ijs te bruinen in de winterzon,
bij hooguit vriezend een paar graden,
kom daar in Omsk of Tomsk eens om.