We weten weer 'es wat het is
hoog boven ons, het heerlijk blauw,
weg met de wolken, weg het grauw;
weg met de wolken, weg het grauw;
is me dat een belevenis!
Wat doet het goed een tune te horen
nog ouder dan Methusalem
met 't blauwste blauw dat wil bekoren
en tot ons zingt met gouden stem.
Opnieuw een jonge vreugd te voelen
met 't deuntje fluitend over straat,
weer weten wat ze toch bedoelen
wanneer je ziel in zonlicht baadt.
Je zoekt ze op, die oude plaat,
en swingend dans je stiekem mee
met oud geluk, geluk voor twee,
totdat de zon ten onder gaat.
En als de wolken straks weer komen
(want donkerte hoort bij het licht),
weet dat een wonder wordt verricht
door alles in het blauw te dromen.
Ik vind het gedicht prachtig, ik lees je passie.
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik niet zo'n jazz liefhebber.
Groet en blijf gezond.
dank hilly, als je zelfs mijn jazz wil pruimen ;-)
BeantwoordenVerwijderen