William Wordsworth

 

Ook ik liep dromend op een keer
langs stille waters van een meer,
in 't Lake District bij Windermere.

Eenzaam als de wolken gaan
ben ik er even blijven staan
waar hij ze onder bomen zag,
zo heerlijk dansend in de wind,
a host of golden daffodils.

Betoverd en geheel at ease
zag ik ze tot de melkweg gaan,
fluttering and dancing in the breeze,
waar daffodils op rozen lijken
en dichters als vanouds verliefd
met Wordsworth's strofen prijken.

Ik tuurde uren om me heen
naar het geheim van zoveel pracht
die hij in woorden had gegoten
en waar ik later nog aan dacht
hoe in de stilte van de eenzaamheid
het innerlijk oog weer wordt ontsloten.
 
Ook ik liep dromend op een keer
In ’t Lake District bij Windermere,
and then my heart with pleasure fills
and dances with the daffodils.