Dolfijn

Toen heb ik een dolfijn gezien
bij het aan de reling staan,
zo dartel in zijn element
en midden op de oceaan.

Je weet niet wie je bent
als je een schepsel zo ziet gaan
met kopje-onder uit plezier,
een glimlach op zijn snoet
en elegant alsof niets moet,
die sierlijk duikelend laat zien
hoe fijn het zilte water voelt
en zijn warme plonsen koelt.

Vaak moet ik aan hem denken
met de mensenwereld om me heen:
waar hij nu is en alles vol beleeft,
waar hij vandaag naartoe zal gaan,
in welke golfstroom van de oceaan
hij zich uit pure vreugd begeeft.

En achteraf, mijn stille hoop,
dat hij mij zag aan boord van 't schip,
hoe ik mijn arm omhoog bewoog
en tot de einder tuurde
om oog in oog met hem te staan,
wat even maar voor altijd duurde.