Tussen wilgenroosje en pompoen
bevindt zich in de tuin
een pad tussen volwassen groen,
alwaar ik op de aarde struin.
Nooit ofte nimmer
aan een lessenaar gezeten
om een plant te roemen
door zijn naam te weten
en zijn familie te benoemen,
ben ik aan botanica voorbijgegaan.
Om bij 't kijken naar smaragd
weer bij een grasje stil te staan,
en niet meer van de wijs gebracht
door al die namen in 't latijn
het pas zichzelf te laten zijn.
Soms zou het wel eens makkelijk zijn om de latijnse naam te kennen van een plant.
BeantwoordenVerwijderenMaar, helaas heb ik geen Latijn gehad op school.
Een groen gedicht:), mooi
zeg nu zelf hilly: dianthus barbatus, vind je dat mooi? duizendschoon, dat is pas een naam... en ik was ook geen latinist, en ben al blij een gewoon simpel bloempje te kennen, en ervan te genieten...
BeantwoordenVerwijderengeef mij maar duizendschoon en de duizend schone gedichten door jou geschreven!
BeantwoordenVerwijderendank je K., ik geef je een tuiltje, een tuiltje, ik geef je een tuil elke dag...
BeantwoordenVerwijderen