parlez-moi d'amour, en ze gelooft nog in haar lied... (hierop klikken)
Laatst hoorde ik Lucienne Boyer
het oude liedje zingen,
met woorden die alle gingen
over deze tere dingen.
Toen dacht ik aan de dagen
dat ik voor het eerst iets hoorde
over heimwee met zijn vragen,
over liefde die bekoorde.
Gelukkig wist ik toen nog niet
dat later in mijn eigen hart
de weemoed van dit fraaie lied
zou voelen als een lichte smart,
dat veel, en in de loop der tijd,
alsook het schaarse, hoogste goed,
vol spijt ons door de vingers glijdt
en ons erover zingen doet.
Dan neurie ik de woorden mee
die in me boven komen
en hoor de mooiste dromen,
bezongen door Lucienne Boyer.
het oude liedje zingen,
met woorden die alle gingen
over deze tere dingen.
Toen dacht ik aan de dagen
dat ik voor het eerst iets hoorde
over heimwee met zijn vragen,
over liefde die bekoorde.
Gelukkig wist ik toen nog niet
dat later in mijn eigen hart
de weemoed van dit fraaie lied
zou voelen als een lichte smart,
dat veel, en in de loop der tijd,
alsook het schaarse, hoogste goed,
vol spijt ons door de vingers glijdt
en ons erover zingen doet.
Dan neurie ik de woorden mee
die in me boven komen
en hoor de mooiste dromen,
bezongen door Lucienne Boyer.
De mooiste dromen horen, dat lijkt mij ook wel wat:)
BeantwoordenVerwijderenMuziek, zingen maakt wat los, net als dit mooie gedicht.
hilly, die oude tunes, die simpele woorden en akkoorden, ze brengen wat teweeg, niet...? ben blij met je mee-geneurie!
BeantwoordenVerwijderen