Behang

Iets wil me steeds doen denken aan
de dagen dat ik jong en vrij
nog lange niet was aangedaan
door 's werelds rijstebrij.

Nog zonder voorkeur of belang
bij 't wakker worden in de morgen,
zag ik het aan, het bloembehang
en voelde me geborgen.

Een vlinder vlindert op de muur
die tussen 't groen de nectar vond
en niets dat vanaf het eerste uur
tussen hem en het geluk in stond.

Een wereld op de wand geplakt
uit het carboon vol regenwouden,
bomen als reuzen, wijdvertakt,
die mij zo van de dag doen houden,

die dag die smetteloos begint
vanuit een droom die is vergaan
en met het laken weggevouwen
me welgemutst weer op doet staan,

met nog een blik op het behang,
en koffiegeur al op de gang.