Waar ben ik toch in het heelalvraag ik me af, zo in de nacht -
als ik te vroeg ben opgestaan
en slaapdronken uit bed gegaan
mij niets dan stilte wacht.
Om dan heel zacht te horen
hoe in een donker windgeruis
gefluisterd wordt van luister kind
eens werd je hier geboren -
hier is het waar je alles vindt
van nachtpauwoog tot sterrengruis.
Hier waar je huis de wereld heet,
die mooie grote ragebol
met witte wolken hemelsbreed
en blauw van oceanen,
met planten, dieren, boordevol
van mensenlach en -tranen.
Eens in je wieg vond je een huis,
maar in je huilen klonk al gauw,
zo vroeg als nu, voor dag en dauw,
waar ben ik werkelijk thuis?
't Is onbekend, zo in de nacht,
vraag het aan de sterrenwacht.
Zo in de nacht kunnen mooie gedachten ontstaan.
BeantwoordenVerwijderenIk zoek dan mijn vriend: de maan.
Mooi gedicht.
gisteren had ik het aan mijn been, de nacht die ik me verbeeldde, hilly... ik denk dat je met me meekeek door het raam...
BeantwoordenVerwijderenhet is hier dat je alles vindt....in je geschreven en ongeschreven woorden...ongekend mooi
BeantwoordenVerwijderenDe sterren wachten telkens, K.
BeantwoordenVerwijderen