Raadsel

Er is een raadsel in mijn leven,
een vrouw die eens is heengegaan,
mijn moeder die is gebleven
achter de horizon van mijn bestaan.

Getroffen door haar zieke dood
moet de man die ik toen was,
verdoofd door 't staren naar het gras,
gevlucht zijn in een groot vergeten
van wat te veel was om te weten.

Geen mens durft het nu nog aan
het graf alsnog opnieuw te delven,
de steen te ruimen en de engelen
naar de hemel terug te laten gaan,
het gras te schonen van de elfen

- om mij vandaag te laten staan
aan een graf, zo open en verloren
met niets waaruit ik ben geboren,
zo lange tijd na het vergaan.

Het doet me naar de foto kijken
of ik misschien op haar wil lijken.