Strandschilder

Als ik schilder was, ik zou 't wel weten
kijkend over 't bruingebrande strand,
aquamarijn dat aanspoelt op 't okergele land
met myriaden tussentinten voor poëten.

Een toets magenta met een ietsje groen,
het wil al gauw op dagjesmensen lijken
met een tikje mauve om te bereiken
dat het de kleuren zijn die 't hem doen.

Het moet wel boven woorden gaan
de horizon met het penseel te raken
en in 't gloeiend, rulle zand te staan
om zo een zeegezicht te maken

- en met nog extra wit, licht aangezet,
de aangerolde golven te verheffen
tot stilleven, en daarmee iets te treffen
dat verder reikt dan dit couplet.

Daarna met de ezel weer naar huis,
de kwasten droog, de tubes dicht,
wat fluitend in het dimmend licht
en in de verte nog het zeegeruis.