Pinksteren

Het welde in me op
en kwam als onverklaarbaar boven,
een onbestemd gevoel 
dat in iets hogers deed geloven.

Dat ik voor eerste Pinksterdag,
tussen wat voorjaarsgroen gelopen,
iets in de lentebloemen zag
waarop ik nooit had kunnen hopen.

Het kan de dovenetel zijn geweest,
een fuchsia in vol ornaat
dat mij iets meegaf van de Geest
waarover het met Pinkster gaat.

Meestal gaat het me voorbij
wat op de aarde groeit en bloeit
de hemel in te prijzen,
maar met Pinksteren zo dichtbij
wil ik best wel eens geloven
dat iets zich nestelt aan mijn zij
waarvan ik denk het komt van boven.