Stil


Het is zo stil, typisch december,
met kleuren vaal, bij 't grijze af;
intussen denk ik dat het jaar
zich opmaakt voor de kortste dag
met wolken traag en ook zo zwaar,
breed opgehangen als een straf.

Het heeft iets van een rendez-vous,
het samenkomen in de tijd
van herfst die gaat, de blaren moe,
met winterweer ernaast gevlijd.

Een aanloopje naar barre tijden,
met deuren dicht en minder licht,
maar toch om woorden aan te wijden
en te ontsnappen in 't gedicht.

Niet dat ik iets bijzonders zag,
hooguit een groet ver in de straat,
iemand die wuift en zeggen wil
dat het december is - en stil.

Reacties

Een reactie posten