Heel late kever

Ik dacht wat doet hij in de tuin
begin december in het gras,
dat als gewas niet groener was
dan flets en vaal, of bijna bruin.

Ik ken hem van dit jaar in mei,
en nu, hem in de hand genomen,
wilde diep in mij iets bovenkomen
dat niet meer week vanaf mijn zij:

verwondering, noem het ontzag
dat hij zo spartelend naar boven keek,
zijn onderkant meer op een auto leek
die met 't chassis naar boven lag.

Vaak ligt een vliesdun vleugelpaar
onder het glansrijk zomerschild,
met opzet zó geschapen, zo gewild
dat hij kan vluchten bij gevaar.

Kevers, zij kruipen rond over het land
sinds heugenis uit het verleden,
zes poten rijk met kleine schreden
en onbereikbaar voor 't verstand.

Ik dacht wat doet hij in het gras,
zo kil en koud en zo alleen,
terwijl het al december was,
nog eenzamer dan menigeen.