misschien

Misschien is het de mooie lucht,
het briesje van de overkant,
de tinten in het natte zand,
daarboven wolken op de vlucht.

Misschien het bleke gras,
piekhaar dat uit duinen steekt,
of een golf die vloeiend spreekt
over kusten voorbij 't terras.

Er moet iets zijn dat je doet zeggen:
aub, een kaartje Middelkerk-aan-Zee.
Aan het loket (retour voor twee)
valt dat heel moeilijk uit te leggen.

Maar in de branding van 't gedicht,
waar woorden door de baren dwalen,
verstaanbaar in de meeste talen,
met aan de einder Noordzee-licht

- daar kun je heel eenvoudig zien
hoe golven om je voeten spoelen,
een mens weer iets doen voelen
dat uitgaat boven elk misschien.