flashback

het is vandaag weer zondag,
en aan de hemel schijnt de zon
met milde gloed, een lach,
of nimmer iets ooit mooiers kon.

zoals toen in kinderkortebroek
de duinen door tot aan het strand,
als in een zomerwonderland
verdwaald, en steeds op zoek

naar konijnen met hun holen
die huppend na een snelle vlucht
- achter zeedistels verscholen -
iets ruiken van een mensenlucht.

dan, aan het einde van de reis
het lint waar je de golven vindt,
en er iets hoort, een ver gekrijs,
een vogel die hier een lied verzint,
iets van zijn zachte zeegeruis.

daarna een duik, en afgekoeld
als je het zoute water voelt,
met tegenzin naar huis.

vandaag is het weer zondag
als aan de hemel hoog de zon
me terugvoert naar de jaren
waarin zo'n zomerdag begon,
als een herinnering,
flashback geheten,
tegen 't verjaren en vergeten.