oermens

Soms droom ik dat ik woon in 't dal,
het dal van de Neander,
bekend als het Neanderthal
en dat ik rondkijk en meander
door de jaren zonder tal.

Niet wetend van een wereldbol
die door 't heelal zou varen,
langs sterren die slechts lichtjes waren
boven de ingang van mijn hol.

Waar achterin, bijna in 't duister,
een vrouw vergaarde nootjes pelt
en ik nog bij de ingang luister
of soms een holenbeer zich meldt.

Om bij een vuurtje weg te dromen,
een wereld, vreemd en onbekend,
met bossen die het land omzomen
en waterstromen, nooit verkend.

Dan komt in mij de oermens boven
van avondlucht tot morgenstond
en ga ik langzaam weer geloven
ik wat ik in mezelf ooit vond:

een vreemd gevoel dat ik verdwaal
bij zoveel wonderbaarlijkheden,
vanaf vandaag tot in 't verleden,
tot diep in mijn Neanderthal.