een fee gelijk?

Soms word ik zachtjes aangeraakt,
een vrouw vervoegt zich in mijn dromen,
ik zie haar schrijden, naderkomen
gelijk een fee die wacht en waakt.

Dan voel ik mij zo eeuwig thuis
wanneer ze glimlacht en mij zegt,
en beide handen op mij legt,
dat alles goed is sedertdien.

Dat ik haar lang niet heb gezien,
komt door de dood en anders niet;
een paar jaar meer dan een jaar of tien,
dan ging ze heen, de zieke vrouw.

Vandaar dat een zekere rouw
mij nooit geheel verlaten heeft,
dat iets van haar wat in mij leeft
zich elke keer weer kenbaar maakt.

En mij tot in mijn dromen raakt,
mij schrijven doet af en toe,
van iemand die ooit van mij ging,
waarover ik onhoorbaar zing.

Reacties

Een reactie posten