zoete inval

je wrijft honing
aan mijn dwarse prikkelbaard

je begint abstract
want je bent heel figuratief

je neemt mij vóór de huiszoeking
in voorlopige hechtenis

je maakt muziek met mijn boeien
maar je doet ervaren dwingend

je vingeren vinden beginselvast
de sleutel van mijn weerstand

je legt mij naast het wetboek open
en een lange procedure vangt aan

je weet niet dat er een vijl
in mijn wijsheidstand verborgen zit

Reacties

  1. weer een prachtig gedicht waaraan niets hoeft gevijld te worden...dat je met graagte wilt ondergaan met de gedachte in het achterhoofd: ik kan, als ik wil, nog altijd ontsnappen....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten