herinnering op februari 23, 2013 Link ophalen Facebook Twitter Pinterest E-mail Andere apps herinnering leeft in het tasten van de blinden en grotten van verloren zijn. langs 't pad der bannelingen zoek ik in 't puin van droom en angst de rechtheid waarmee bomen groeien uit wilde schoonheid der seizoenen. Reacties Hilly Nicolay26 augustus 2013 om 21:57Bomen groeien in een tonende kracht mee met de seizoenen. In elk jaargetij schrijven we herinneringen soms diep zoals de nerven in het blad.Mooi gedicht.Groet,BeantwoordenVerwijderenReactiesBeantwoordende wietewuiten4 september 2013 om 21:52dank je hilly. na een zomervakantie terug thuis, wacht ik erop, op herfst en winter, om te zien wat die kunnen aanrichten aan het bomenleven. mijn knipoog!BeantwoordenVerwijderenReactiesBeantwoordenReactie toevoegenMeer laden... Een reactie posten
Bomen groeien in een tonende kracht mee met de seizoenen. In elk jaargetij schrijven we herinneringen soms diep zoals de nerven in het blad.
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht.
Groet,
dank je hilly. na een zomervakantie terug thuis, wacht ik erop, op herfst en winter, om te zien wat die kunnen aanrichten aan het bomenleven. mijn knipoog!
BeantwoordenVerwijderen