wandelaar

soms gaat de avond
als een stille wandelaar voorbij
en groet mij
onhoorbaar
licht aarzelend
of hij op zijn passen
terug wil keren

ik voel zijn kille
adem in mijn kleren
en kijk hem na
alsof ik een
uitnodiging versta

zijn rust is te benijden

ik sluit de deur
ik wil een kou vermijden

Reacties

  1. De rust waar ik na een drukke dag naar verlang.
    Mooi om hier terug te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dit weer noopt tot rust, Hilly, we hebben ze nodig...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten