verblindend

wat iets briljant maakt is
mijn helderheid, gebroken
door een scherp patroon:
de wind in bladeren
op een sprankelende dag,
de val van water in
een zilveren stroom, van
vorst ijlende takken in
een winternacht, bril
die haar smeltende blikken

brak; de bijlslag splijtend
in het blinkend hout, bijl
die verbrijzelt in
een splinterende kroon -
en niets meer om mij op
te richten dan of ik
honger heb of pijn -
o hoe verblindend on-
verminderd dingen soms
in herinnering zijn.

Reacties