nooit

nooit genoeg zullen
jouw ogen de mijne doorpeilen
jouw mond de mijne verbrijzelen
jouw hand mijn hartslag meten
jouw lach mijn wenen blussen
want onverbiddelijk vervlucht het leven
voortdurend
zullen aarde en sterren wentelen
electrische stromen gloeien in geleidingen
gesprekken stotteren over telefoonlijnen
watervallen hun val beklemtonen
en scheepssirenen de stille zee ontwrichten