mijn kinderstem

Windstil overal, niets beeft
en het groen dat om de bomen zweeft
hangt roerloos, ik wil
nu gaan vertellen van mezelf, wees stil :

mijn stem, in 't midden van dit land geboren,
in vlaanderens wieg, daar kunt ge horen,
ze is zo vliegend naar het blauw,
zo transparant als morgendauw -

zij spint de fijnste wolken die het hoogst
drijven en draven, nectar uit de oogst
en 't zij zo en altijd zal het zijn :

mijn kinderstem bloesemt jasmijn.
en dát is om te strelen, want de mijmering
over een ding, is teerder dan het ding -