late avond

Beschroomd talmt
het naderen van de avond
een plotse wiekslag
van een slapeloze merel
verrast door weerlicht
die boosaardig vergrimt
tot grijnslach van bliksem

vensterluiken levenswijs
eindigen de dag
gebroken
dwalen mensenwoorden verloren
te snel gesproken
om blijvend te zijn

langs
gelaten wachtende bladeren
prevelt even nog
de afgematte wind
als om
vertroostend te strelen
een begeerlijk gelaat
onmachtig
om onstuimig lief te hebben