krieg unter den linden

Bij het voorbijtrekken
van grijze scharen,
is de wereld zonder spraak
en zonder gebaren,
men moet de oorlog nog verklaren.

--------------

er lag een leider
aan hun hart te luisteren
en de dag begon

het was niet vreemd
en het was niet triest
maar inwendig duisteren
toen die dag begon

---------------

jeru malai

ze schrijden zingend door de avond,
ver over de velden
zijn hun liederen te horen

ze zingen,
de liederen komen samen boven de velden

dit wordt hun afscheidsgroet

---------------

duimschroeven

de nachtelijke ravijnen en spelonken
zijn onder water gelopen

in de woestijn van het ontwaken
rijzen vlottende tuinen

amfibieën snuffelen behoedzaam
als jachthonden de berm af

wieren en schaaldieren
glijden met tegenzin van hun flank

een gedaante slingert zich op de oever
en schudt zijn natte kleren

overal staan nu nek- en schaamhaar
met electriciteit geladen

de eerste kreten worden ingefäd
de marteling begint steeds als een luisterspel

----------------

urpi

geen kind zal nog het oog
van een zonnegod oprapen
en er dromende mee knikkeren

de laatste duikboot
zinkt voor kaap de goede hoop
hoog boven de paddestoel
smakt de mondkus der veroveraars

ontlokt gejuich, goedbedoeld gejoel