experimentaal

Ik voel de lege dagen
onder de knikkebolzon.
langs elke vloertegel
die me omhooghoudt
sterf ik staande :
met open mond
ben ik een brievenbus.
ik wacht op beweging
van mijn siloewet.

ik beweeg supersoon.

maar de inzittende aardzenuw
kan dit in geen woorden vatten :
bewegingsplots springt
op mijn schouder me dit :
rubberluilichamelijk
schaam ik mij :
ademen is mijn ouderwordend paard sporen.

maar wat is de juiste toonhoogte
en de kracht van me?
hulpmiddelen ben ik,
aanvallen op mijn wantoestand.

chaos orden ik tenslotte,
stukken wereld,
publiek deel ik mee, luister ik,
meerlettergrepig.

onder een appelboom
zoekt een frisse bovenbouw ik
een metronoom -
maar steek schril af.

Reacties