de morgen

Waar straks de zon uitkomen zal
staat op zee een neveltoren
de nacht
heeft waterkrengen op het zand gelaten
overal
waaien rondom ritselend los
de nachtwolken
scheuren zich langzaam
als een zwarte zeilende meeuw
op zee
lichten de lichten aan en uit
nog is de zon
niet uit de zee gekropen
ziet men de hopen
zandkasteel
van kinderdromen
in de verten