celientje

betast hebben handen
gans mijn werkelijkheid,
gevat mijn voelen
in de kom van die handen

terwijl ik leefde en sliep
en droomde, op u riep

uw vingers penseelden mijn kleuren
van regenboog en strepen wolken,
heilige bomen bogen levenswijs
en baren keerden vol golven en kolken

hoor mijn adem
en mijn dag,
hoor mijn kleine klanken,
hoor mijn lach.