Achter glas begint de oceaan
waar de vissen naar me kijken;
tussen anemonen en koralen
zie ik ze met hun kleuren prijken
terwijl ze door het water gaan.
Bij de vitrines rond te dwalen
en in gedachten met een duikerspak
tot op de bodem af te dalen
om er een poosje te logeren
met luchtbellen tot het oppervlak,
wat valt er anders te begeren?
Op reis door een verdronken land:
garnalen met ogen op twee stelen,
kreeften, opzijgelopen als rechtdoor,
zeesterren, waterproof-juwelen,
een waaier roodkoraal in het decor.
Was het een zeebaars in de bocht,
een rog die onder zand verdween,
een parel die ik zocht?
Een zeepaardje, verliefd in de galop,
dolgelukkig in het ruime sop,
dat alles stil werd om me heen?
Hetgeen wel vaker wil gebeuren
wanneer iets boven mijn verstand
flirtend in de mooiste kleuren
rondzweeft boven 't natte zand
- en ik uit verlegenheid beken
niet meer te weten wie ik ben.
Reacties
Een reactie posten