Schelpje

Een schelpje, gevonden op het strand;
een alikruik, zij lag er half verscholen 

tussen het zeewier in het zand,

toen ik er gister liep te dolen.

Zo gaat het vaker in 't bestaan:

als ik iets zoek, dat ik 't niet vind

- maar laat ik me gaan, zoals de wind,

dan loop ik er zo tegenaan.

Alsof het hier was aangespoeld

om zich weg te geven,

als iets dat gratis is en om het even,

zoals het leven is bedoeld.

Toen ben ik in de fout gegaan,

want bij het stomweg blijven staan

keek ik rond, of 'k nog iets zag

- of er nog zo'n schelpje lag.

Ik had het beter kunnen weten:

want toen ik weer er eentje vond,

was ik helemaal vergeten

hoe ik eerder in verbazing stond,

turend naar het rulle zand,

waarin iets glom als een geluk

dat zonder zoeken wordt gevonden

en aanspoelt uit een ander land.