Romeo en Julia


Zo onverwacht ik haar ontmoette,
zo is zij ook weer heengegaan;
verbijsterd vergat ik zelfs te groeten
toen 'k in haar ogen stil bleef staan. 

Alsof ik haar van vroeger kende
als ridder op het witte paard
- en zij voor mij de ware vrouw
als alter ego een bekende.

Verbazing greep me naar de keel,
mijn ziel liet weer van zich horen:
eigenlijk was 't voor mij te veel
bekoord te zijn en te bekoren.

Het leek wel Romeo en Julia,
het eeuwig blijspel van de liefde
dat eens m'n hart zozeer doorkliefde
van hier tot in de gloria.

Gelukkig komt het weinig voor
da'k iemand zie en uit moet leggen
wat 'k stamelend niet eens kan zeggen:
er zijn per slot geen woorden voor.

Reacties

  1. Sommige dingen zijn geen woorden voor.
    Het gedicht bracht wel mooie woorden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het eeuwig raadsel der liefde, hilly, onbespreekbaar soms, onbeschrijfbaar soms...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi "voorspel" op Valentijn Herman. Een 'coup de foudre' of zomaar het spel van de woorden?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het zal een kruising zijn, anonymous, als het niet uitdraait op een kruisiging...🤭

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten