Regen

Het regent als een zacht geruis
door deuren die hier openstaan.
Het uitzicht krimpt, sluit om het huis,
de zon blijft uit de buurt vandaan.

Ik voel me grijzer dan een muis
die oog in oog staat met een val.
Zwarter nog dan kolengruis
hangt deze dag in het heelal.

Toch waren er in vroeger tijden
dagen die 'k bewonderend bezag,
waarin iets veelbelovends lag
en elk geluk zich kon verblijden
met  regen op beslagen glas.

Alsof ik nooit verslagen was
en geen corrosie van de jaren
een gat boort in de steen,
geen regenbuien zorgen baren
en niemand uit het zicht verdween.

Dit wetend stap ik weer naar buiten,
vergeet mijn paraplu en jas
en sta gewoon weer wat te fluiten
met natte voeten in een plas,
alsof het vroeger was.

Reacties

  1. Ik vind het soms wel fijn, regen horen op het raam.
    We krijgen hier nu wel een beetje veel van het goede.
    Ik verlang meer dan ooit naar de lente.

    Maar, mooi gedicht weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dank, hilly, voor je meeschuilen voor het geplens. soms kan het je zegenen, dat regenen. maar de zon moet weldra komen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten