Er is een steen in deze straat,
gemetseld in een muur
om te gedenken zoals er staat,
dat hier een mens liep in de straat
om aandacht aan te schenken.
Wanneer de tram in deze straat
voorbijgaat met een wreed geluid,
vol knarsend staal dat snerpend fluit,
dan wil ik weten wat er staat
en kijk ik door de hoge ruit
als nooit voorheen mijn ogen uit.
Nog uit de oorlog moet het zijn,
een willekeurig manspersoon,
die en passant van straat geplukt
van huis en haard werd weggerukt.
Ik vraag me af wat hij toen dacht
en staande in de lopen keek,
de dood dichtbij, zo onverwacht
dat het nog onwaarschijnlijk leek.
Gebeiteld staat het in de steen
dat hij gevallen is voor 't land,
maar niet dat hij, door toeval's hand,
daar stond tegen de muur alleen.
Reacties
Een reactie posten