Pasen

Hoe lang al niet vraag ik me af
waarom een mens, een mens als Hij
moest lijden aan een houten kruis
met spijkers door zijn beide handen,
een lans gestoken in zijn zij,
er roepend om zijn hoger thuis
alvorens te belanden
in onze aarde als zijn graf.

Gelukkig is Hij opgestaan
drie dagen na te zijn gestorven;
mistroostig na 't verblijf aldaar
toch nog op de hemel aan.

Hoe lang al niet vraag ik me af
waarom een mens, een mens als Hij
nog steeds van ons zou houden,
van mensen, vinders van het alibi
dat God zijn zoon eens heeft gegeven
omwille van ons leven.

Vast moet er een liefde huizen
achter de coulissen van 't mysterie,
iets voor vandaag om uit te pluizen
bij het luisteren naar muziek, alsook
wanneer ik straks mijn eitje kook.