Een lied zo boordevol
doorschenen wolkenranden
voor dagen dat het najaar valt
en wij verdwaald in regen belanden.
Een lied dat ons altijd leert
door alle wolken heen te kijken
alsof de zon is weergekeerd
en 't duister voor het licht zal wijken.
Een lied dat sedert lang geleden
ons oproept om het blauw te zien
op alle dagen in het heden
en die van morgen bovendien.
Een lied al oud en haast versleten
doet het volgens mij nog best
en mag nog steeds een tophit heten
voor alle herfst die er nog rest.
Hoe goed is het - to do
met zoveel wolken - in the blue
te kijken naar - the silver lining
waar in het hart de zon - is shining.
De zonnige kant van het leven, blijven zoeken.
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht en fijn dat ik hier weer kon lezen!
ha hilly! stilaan raken we weer in de schrijf-modus. en de zon, die blijven we zoeken! telkens weer!
BeantwoordenVerwijderen