Aloha

Soms lig ik bij de sluis te wachten
in het kanaal van Panama,
al is het maar in mijn gedachten
waarmee 'k de werklijkheid versla.

Laverend onder zon en maan
word ik op een hoger peil getild
van de ene naar d' andere oceaan,
zoals ik altijd heb gewild.

Dan kom ik de passaatwind tegen
en met mijn steven naar de evenaar,
zigzag zeilend in een blauw bewegen,
is het of ik naar mezelf toevaar.

Want als de Stille Zuidzee spreekt,
dan zwijgt het dagelijks, gewone denken;
waar wit van golven op koralen breekt,
daar wil geluk zichzelve schenken.

Met wijde horizonten in 't verschiet,
tot aan Hawaii, Pitcairn of Samoa,
valt hier een mens totaal in 't niet
en deint weer mee op zijn aloha.

Waar ook ter wereld ooit geschut,
in welke wieg ook aangekomen,
wie neuriet niet vanuit zijn hut
een eigen lied uit duizend dromen?