van de bomen, een blad
dat aan zijn val begint.
Striemend de regen
en gezien in het trottoir
kom ik gespiegeld tegen
iets van mezelf, vandaar
dat ik onderweg iets zeg
over een blad dat ik zag gaan,
dat spelend als een kind
me even stil deed staan
omdat het in 't vergaan
nog tuimelde en met een lach
omzag naar de boom
waaruit het was ontstaan.
het blad gedragen door de wind
BeantwoordenVerwijderenstoeit als een kind
nog eens de zon op de nerven
een glans voor het herfstig sterven
Mooi gedicht.
Een bladje, gedicht en opgedragen, dwarrelt jouw richting uit, hilly. Dank.
BeantwoordenVerwijderen