Dinsdag 13 juli 1954


Eens op een dinsdag geboren
zag ik hoe mooi de wereld was,
met goudbrokaat in ochtendgloren,
in stralend licht door helder glas.

Omringd door zomergeuren
en mijmerij om mij verstoven,
heb ik het wonder opgesnoven,
gedrenkt in myriaden kleuren.

In 't vroege uur heb ik gezien
hoe vol en groot de bomen waren
en niets in mij dat kon verklaren
waarom het groen was bovendien.

De eerste vlieg die langs me vloog
deed me verbazen met een zucht
dat zoemend zich iets voortbewoog,
zo zonder benen in de lucht.

En ook dat schapen wolken waren,
wit grazend in een blauwe wei,
deed me omhoog en vragend staren
met grote mensen aan mijn zij,

die mij vandaag de dag nog vragen
waar ik toch in gedachten ben
als ik heel stil op dinsdagen
weer in mezelf het kind herken.

Reacties

  1. Verwonderen, op dinsdag iets meer dan anders.
    Mooi verwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En zeggen dat ik feitelijk van die zomerdag niets meer weet, Hily, ...🤣

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten