wandelende tak

't Is stil in mij de laatste tijd,
ik weet niet hoe, en niet waarom,
alsof ik voor het eerst bevrijd
van 't denken ben en kom
waar tijd niet meer verglijdt.

Alsof ik traag en stil blijf staan,
mijn ogen uitkijk van de pracht
die mij ontging bij alle gaan
in deze wereld van de jacht,
om het vandaag pas te verstaan.

Zo kwam ik laatst toevallig tegen,
zo stil als ik, - op zijn gemak -
een glazen bak, een groene tak
met niets dat ging bewegen.

Totdat ik na geduldig wachten
het bordje vond waarop het stond,
dat hij, veranderd van gedachten,
een stukje wandelt in het rond.

En toen ik hem op reis zag gaan,
zijn poten tastend voor zich uit,
op zoek naar fruit of ook een bruid,
bleef ik stil en lang nog staan

- en droomde mij een boom als dak
met wandelend mezelf als tak.