wanneer ik slaap II

wanneer ik slaap
en je voetstappen buiten opnieuw niet hoor
maak me dan wakker,
klop me met je adem op mijn oor.

dan zal ik opstaan,
reusachtig,
en bijna vernielend kussen,
kleine kreunende treurwilg die je bent
je strelen door de toppen
van je krijsend, krawats draaiend haar.

en ik wil niet dat desolate droefheid
stroomt door je ogen,
ik wil niet dat je wordt de nimf
van zwart zijpelend water, nee
geen schimmel onder de oksels
geen verdoemenis!
alléén: wilde ritmiek in je haren
en bruine warme weelde van je huid,
je wilde hoofd.