zwerven

het zwerven moe
heb ik de kroeg bezocht
de stad der levende beelden
waar profeten staan
als tijdeloze zuilen,
maar om hun schouders
hing opgelapt
de slavenmantel
der berusting
in hun ogen
stond niet het teken
dat ik zocht

het zoeken moe
heb ik bier en wijn geproefd
de druiven van 't vergeten
maar wat bleef
was 't weten
en de dag
werd nacht

Reacties

  1. steeds zwaarder wordt de bodem om mee te sleuren....zo zwaar dat elk licht ontbreekt....gelukkig heeft het schrijftalent zichzelf niet vergeten!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het waren de dagen, rusteloos en schrijvensdronken...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten