Er ligt een weiland voor me uit,
een kreupel hek, een koe,
een hoge zomervogel fluit
boven dit rendez-vous.
Soms wil het me gebeuren
dat ik te kijken sta
van zachte zomerkleuren
als ik naar buiten ga.
Heel weinig ondernomen
en nog gelopen naast de fiets
was ik geheel ontkomen
van de wereld, verder niets.
Dat mag vakantie heten,
zo onopvallend onverwacht,
een weiland dat mag weten
dat ik er nog aan dacht
sinds ik bij Saint-Tropez,
de drukte en de hitte moe,
verlangend uitkeek over zee
naar een kreupel hek met koe.
Reacties
Een reactie posten