Traan

Waarom ik huilde toen die nacht

is mij nog onbekend gebleven,

waarom er tranen bovendreven

die nacht als motregen zo zacht.

Wat kom ik eigenlijk tekort

met om me heen de vele boeken

om er een antwoord in te zoeken

wat er nog aan 't leven schort?

Omgeven door een overvloed,

een warme haard, een thuis,

een holletje als van een muis,

raadsel wat een traan daar doet.

Maar een moment ertussendoor

wilde fluisterend met me delen

dat een traan is om te helen

wat een mens ooit eens verloor.

Wie is er zonder een gemis

dat zich schuilhoudt in de ziel,

een pijl in de achilleshiel,

een wond in zijn geschiedenis?

Gelukkig is er soms een nacht

waarin opnieuw ons wordt gegeven

wat eens verloren ging in 't leven,

als een geluk dat op ons wacht.