Soms

Soms vind ik 't vreemd te zijn geboren
tussen de herbi- en de carnivoren,
rond te lopen op een planeet
die in de wandeling de aarde heet.

Over vergezichten uit te kijken
hoe rivieren stromen in mijn land,
achter duinen en soms achter dijken
de zee te ruiken en het strand.

En 's nachts de hemel af te speuren
en aan mezelf te vragen wie ik ben,
een vlo in 't kosmische gebeuren
- en ook of ik mezelf wel ken.

Dan kan het mij wel overkomen,
als een foto met een flits gemaakt,
dat aan 't einde van mijn dromen
ik even maar word aangeraakt.

Ik voel het soms, lang niet altijd,
maar als ik nergens meer aan denk
en alles als een groot geschenk
ervaar, is 't een bevrijdend feit

dat ik klaarwakker ben en weer bevat
in het heelal erbij te horen,
totdat de herfst komt en het blad
voorgoed, voor altijd is verloren.