de zoekende

In harmonie van lijnen
gebeeldhouwd tot symfonieën
zocht hij de schoonheid
voor eeuwen van mensengeslachten
in het onmetelijke
hoorde niemand zijn stem

in zijn dromen
begluurden hem de rechtvaardigen
en overtuigend
glansde in zijn betogen
de ontroering
van een geestdriftig denken
de weergalm van zijn stem
gleed giechelend
langs de gewelven
van zijn ontgoocheling
tot in de diepte en hardheid
van zijn kerker

toen zocht hij
in de nacht der tijden
wat hij bij mensen
niet vinden kon