soms gaat de avond
als een stille wandelaar voorbij
en groet mij
onhoorbaar
licht aarzelend
of hij op zijn passen
terug wil keren
ik voel zijn kille
adem in mijn kleren
en kijk hem na
alsof ik een
uitnodiging versta
zijn rust is te benijden
ik sluit de deur
ik wil een kou vermijden
als een stille wandelaar voorbij
en groet mij
onhoorbaar
licht aarzelend
of hij op zijn passen
terug wil keren
ik voel zijn kille
adem in mijn kleren
en kijk hem na
alsof ik een
uitnodiging versta
zijn rust is te benijden
ik sluit de deur
ik wil een kou vermijden
De rust waar ik na een drukke dag naar verlang.
BeantwoordenVerwijderenMooi om hier terug te lezen.
dit weer noopt tot rust, Hilly, we hebben ze nodig...
BeantwoordenVerwijderen